Dinsdag, 5 dec.

Na een niet zo denderende nacht en 20 km misselijkheid, komen we rond 8:30 aan in Valdivia. Ik ben heel blij dat we kunnen uitstappen. Marlies regelt de terugreis. We wandelen ongeveer 2 km, naar ons hotelletje en Marlies huur een kamer voor 3 personen met zicht op de rivier de Calle Calle. We krijgen nog een laat ontbijt en duiken een poosje ons bed in. Dan wandelen we langs de Calle Calle naar het centrum en zien mooie mensen, dieren, planten en bloemen. Ook zeeleeuwen waarschijnlijk. Verwarrend! Internet zegt dat zeehonden in het poolgebied voorkomen, maar we zien wel een klein, zwart exemplaar, dat echt wel op een zeehond lijkt. De andere zijn groter en bruin van kleur, met grote snorharen. Mieke koopt kleding, ook een koffer, want die is nog steeds niet terecht.

 

Woensdag 6 dec.

Uitgeslapen, laat ontbijt en aan de blog gewerkt en gerust, daarna naar het centrum. Onderweg daarheen gegeten aan de wal van de Calle Calle. We gaan naar een overdekte markt. Ik koop er een gebreide, warme wintermuts, Marlies dingetjes voor de stand. Terug gaan we met de taxi. Na 20 uur piknikken we op het grote bed : lijkt wel 3-persoons 🙂 gezellig!

 

Donderdag 7 dec.

Rond 9:30 taxi naar busststion en daar vandaan met een gewone bus naar Los Lagos, waar we om ongeveer 11 uur aankomen en Veronica ons opwacht. Zij en haar man zorgen voor haar meervoudig gehandicapt neefje. Toen zijn moeder overleed, ten gevolge van kanker, was hij nog geen 2 jaar. Sinds is Javier bij hen. Hij is nu 26 jaar en lijkt me heel welgezind. Jaren geleden nam ik zijn meterschap op mij, nadat onze tante Florine overleed, die zich jaren verantwoordelijk voelde voor hem. Vroeger woonden ze in Santa Clara en Veronica zette zich daar in binnen de organisatie Rayen. De laatste jaren wonen ze in Los Lagos. Het is hier rustiger, gezonder leven, minder luchtvervuiling, minder criminaliteit, minder dreiging en minder drugs. Het weer is wel een stuk killiger, dan in Valdivia en Santiago. Er zijn heel hoge heuvels in een afwisselend landschap. We eten met de familie en rond 14:30 gaan we weer hotelwaarts. Dan nog wat boodschappen en daarna onze correspondentie verder bijwerken. Af en toe ben ik wel misselijk. We pakken ook alvast onze koffers zoveel als mogelijk, want we gaan vroeg vertrekken morgen

 

Vrijdag 8 dec.

Taxi is er stipt om 9:15. Bij de bushalte hoort een klein winkelcentrum. Daar doen we nog wat inkopen. We vertrekken rond 11 uur met een JAC-bus en zijn rond 14 uur in Temuco. Daar staat Flor ons op te wachten. Zij is nu 65, maar heeft tot twee jaar geleden veel verschillende verantwoordelijkheden gedragen binnen de werking: gaarkeuken, kindertuin, wandtapijtjes, enz…ook van de peterschappen. Door een chauffeur worden we naar een restaurant gebracht hoog in de heuvels. Het uitzicht over de stad – in de valei – is magnifiek. We nemen enkele foto’s. In het restaurant is een trouwfeest bezig. We kunnen daar dus niet eten. Zou ook veel te duur geweest zijn. Daarna brengt hij ons naar een volksrestaurant, dichtbij een kerstmarkt. We nodigen Flor uit voor de maaltijd en daarna brengt ze ons naar de kerstmarkt, waar we weer wat spulletjes vinden voor de stand en een mooie sjaal voor mij. De tijd met Flor en later ook bij haar dochter Evita is fijn. Zij geeft haar getuigenis en ik vertel haar ook hoe ik de Heer leerde kennen. Marlies vertaald alles. Eva biedt ons nog een maaltijd aan en daarna gaan we met twee taxi’s naar de opstapplaats van de CONDOR. Wij worden door deze adelaar (beeld van Gods trouwe zorg) teruggebracht naar Santiago. Dat we daar zaterdag, rond 9 uur, veilig weer aankomen, is niet vanzelfsprekend. We stonden namelijk een hele tijd stil omdat de bus een platte band had die vervangen moest worden. De Heer voorkwam dat de bus ging slippen of uit de bocht vliegen. We gaan eerst rustig ontbijten en rijden met de taxi weer naar onze thuisbasis, bij Maria, in Santa Clara. De laatste grote trip zit erop!