Wat me deze eerste dagen het meest opvalt in deze wijk:
Bovengrondse elektriciteitskabels, vriendelijke en glimlachende mensen, armoede, veel straathonden en -katten, haast bij elk huisje traliewerk voor de ramen, hekken voor het huis en daarachter een waakhond. Op veel plaatsen lopen kleine, nieuwsgierige, vuile kindertjes, zonder ouders in de buurt.

De huizen en straten doen mij denken aan mijn eerste kinderjaren. Ik herken de soort afvoer, de zwierwasmachine, sommige kasten. Uit mijn latere jeugd zie ik gelijkende fornuizen, gaskacheltjes en boilers.

Woensdag 22/11
We komen langzaam op gang en na het ontbijt werken we onze sociale contacten bij. Marlies zit al snel op haar blog, geassisteerd door Mieke. We doen het rustig aan.
Rond 15 uur gaan we met de bus naar het centrum van Santiago om wat inkopen te doen. Ik heb o.a. een hoed nodig en een nieuwe wandelstok. Terwijl we wachten op het weerzien van Jeffrey, ons jongste neefje en de kennismaking met zijn toekomstige vrouw, bezoeken we een kleine kunstmarkt. Mieke koopt een Chinees popje en ik een apart schilderijtje van een vrouwtje die beweert dat alles is ontstaan in haar dromenfabriek 🙂 Leuk uitgedrukt. Daarna hebben we een bijzonder fijne ontmoeting met Jeffrey en Caterina. We gaan samen uit eten. We praten, kijken foto’s van vroeger en nu en horen meer over haar afkomst en hoe ze elkaar ontmoetten, Heel gezellig! Haar vader is een tijd geleden overleden aan de gevolgen van longkanker. Tijdens het gesprek ontdek ik dat ze Engels spreekt. Dat maakt de communicatie een stuk eenvoudiger, want ik spreek slechts enkele woorden Spaans. Rond 21:30 vertrekken we weer naar ons gastverblijf. We hebben twee metro’s nodig en daarna nog een bus. Het valt me op hoe beleefd ze hier zijn. Mensen staan voor me op, zodat ik kan zitten, want we rijden hele einden en ze rijden, vooral in de bussen, niet zo zachtzinnig:-)

Donderdag 23/11
Na het ontbijt, blijven we nog even natafelen. Maria vertelt dat haar man overleed aan longkanker, in 2011 (het zelfde jaar van mijn man). We hebben veel gemeen, ook onze Katholieke achtergrond. Via de Adventisten is zij in de Evangelische kerk terecht gekomen.
Na het ontbijt gaan Maria en ons Marlies naar een vergadering van Rayen Mahuida, de vrouwenvereniging, voor een eerste inventarisatie van de noden en vreugden. Mieke gaat ook naar Rayen, om foto’s voor de blog te maken en ze wil hen ook wat vragen stellen over de kinderwerking. Ik besluit thuis te blijven, omdat we het hek niet op slot krijgen.
De warmte in Santiago doet me deugd, maar ik word er wel wat loom van. De wind veroorzaakt veel stof. Dat is wat minder prettig. Santiago – het eerste deel dat we zien – doet me denken aan de stationswijken in Brussel, met bazaars en galerijen. Het gedeelte in de buurt van de Katholieke Universiteit, waar Jeffrey studeert en waar we gingen eten, lijkt dan weer meer op Rotterdam-centrum.