Als je dit leest, ben ik alweer meer dan een maand zonder chemo en het is een heel ander leven dan toen alles draaide rond labo, ziekenhuis, chemo en alles wat daarmee te maken had.
Op 24 augustus kreeg ik de 18de en laatste chemobehandeling uit deze reeks.
Op 29 augustus volgde de CT-scan en op 2 september kon ik naar de consultatie om de uitslag van de CT-scan te bespreken.
Weeral een maand voorbij! Soms gaat de tijd snel en soms lijkt hij traag te gaan. Het blijft een heel apart concept.
Stilaan komen er steeds meer planten in mijn tuintje. Mijn jongste zus Mieke, mijn tuinvrouwtje, is van onschatbare waarde. Soms werken we samen, maar meestal is zij het die onze plannen vorm geeft en de planten aanschaft. Intussen staan er twee brugmansias (engelentrompet), een winter- en zomerjasmijn, twee passieflora’s, een seringenstruik, twee oleanders, drie chinese rozen, en verder, rechts vooraan, wat groenten- en fruitplanten. Momenteel draagt de komkommerplant volop vrucht. De aardbeienplanten geven ook nog fruit, al zou de tijd voorbij zijn. In de serre staat verder nog een tomatenplant. We hebben twee potten met sierriet en nog drie fuchsia’s en een grote azalea. Nu zijn we nog op zoek naar een of twee hortensia’s, maar dan niet wit van kleur. Die zien er zo snel roestig uit.
Sinds die zesde chemo krijg ik een aangepast allergieschema. Dat houdt in dat de Carboplatine indruppelt in 4 uur i.p.v. in 1 uur. Dat maakt mijn/ons verblijf in Gasthuisberg aanmerkelijk langer.
De laatste weken maak ik gebruik van een nieuwe machine die de ijswanten en ijssokken op 11 graden houdt. Die machiene heet de Hylotherm of kortweg Hylo. Een nadeel: vroeger met de oude ijsattributen moest ik die dingen slechts 1 uur aan, nu meestal 2 uur en vorige keer zelfs 2,5 uur.
Hier ben ik dan weer. Er is heel wat gebeurd. Intussen heb ik de zesde chemobeurt gehad en het gaat goed. Ik heb nog steeds niet al teveel last van bijwerkingen.
Elke week word ik door een van mijn zussen naar Gasthuisberg gebracht. Ze houden me ook, de hele tijd van de behandeling, gezelschap. Dat doet me goed en het is fijn met de zus van dienst dan een hele tijd samen te zijn en te spreken over wat hen en mij bezighoudt.
Intussen schreef ik rond Pasen een Extra Avonturenmail. Die vind u HIER.
Dierbare familie en vrienden,
Sommigen van jullie hebben het al vernomen, anderen nog niet.
Begin maart is er weer een nieuw Avontuur begonnen.Ik ging op halfjaarlijkse controle i.v.m. mijn eierstokkanker en de tumormarker gaf een duidelijke stijging aan.
Direct kwam alles op gang. De prof wou weten wat de oorzaak was van de stijging.
– een nieuwe bloedtest: bevestigde de vorige.
– er werd onmiddellijk een MRI gepland voor 9 maart en een week later, op 18 maart kreeg ik de uitslag:
Het was zoals ik verwacht had, aan de hand van mijn gegevens, de kanker was weer actief en uitgezaaid over verschillende organen: buikvlies, darmen, lever, vetschort en in enkele klieren en een uitzaaiing tussen lever en aorta en één onderaan bij de endeldarm. Een foute klier onder het linker sleutelbeen en een knobbeltje in mijn linker long. Deze wordt wel verdacht, maar ze weten nog niet zeker of het een metastase is.
Momenteel kan er niet geopereerd worden. Dus ik moest zo snel mogelijk met chemo beginnen.
Hier ben ik weer om met jullie te delen welke weg ik ga.
Intussen ben ik 69 jaar en heb ik vijf jaar extra leven gekregen, waar ik God heel dankbaar voor ben. Drie van de vijf jaren zat ik met een forse uitputtingsdepressie en dat was niet eenvoudig. Nu ben ik veel beter.
Neh.8:10
“Wees niet bedroefd, want de vreugde die de Heer geeft, is uw kracht!”
Ik merk een diepe blijdschap in mijn hart en dat maakt dat ik deze weg in vrede kan gaan. Stap voor stap. Ik ben veilig in Gods hand.
Vol dankbaarheid kijk ik terug op een mooie reis en realiseer me dat ik het heb overleefd! Alles is wonderwel gegaan. Dank U Heer!
Hieronder enkele foto’s van het feest voor 40 jaar solidariteit tussen België & Chili.
Deborah die zich rustig vermaakt met haar tablet omdat ze die avond zeker mee zou kunnen naar het feest.
Dinsdag, 19 december
In de voormiddag beginnen we met onze koffers. Het is bijna zover. Mieke verdwijnt om 14:30 naar de Lider met haar metekind en haar dochtertje en met Deborah. Ik rust nog wat en ga dan weer verder met inpakken. Dat is altijd een ramp voor mij ;-). Marlies verdwijnt naar de stad om speciale, dikke vesten op te halen die ze besteld had. Ze komt zonder weer thuis. De verkoper had geen Large meer. Jammer! Ze heeft nog wel een aantal leuke dingetjes gevonden voor de Chilistand. Ze vertrekt onmiddellijk naar de vergadering met de jeugd van Crecer con Futuro.
Vrijdag 15 december
Vandaag is het belangrijkste wat we gedaan hebben het avondbezoek bij Claudia. Maria gaat mee bij haar dochter en het wordt een gezellige avond. We eten er zoals bij Maria. Er worden ook hier herinneringen opgehaald aan haar verblijf in België. De jongste zoon van Claudia woont nog thuis. Hij is 15 en kampioen in het spelen met kubussen. Door het gevaar op straat, kan en mag hij niet naar buiten en vooral nu – in de vakantie – heeft hij geen sociaal leven. Hij gaat wel een tijdje naar het platteland binnenkort. Het is daar een stuk primitiever, maar veel veiliger. Wie om zijn kinderen geeft, houdt ze hier binnen. Rond 22:30 komen we met Maria weer thuis, krijgen nog een yogurtje en gaan naar bed.
Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén