Eind januari maakte ik een serieuze val, waarbij ik drie ribben brak. Het duurde lang om daarvan te herstellen.

Op 24 januari was ik zes maanden zonder chemo. Dat is de tijd waarvoor ik gebed gevraagd had bij veel vrienden. Daar kan ik God dus van harte voor danken.

Na ongeveer zeven chemoloze maanden, verdubbelde mijn tumormarker (CA125) ineens en op 30 maart volgde een CT-scan. Op 7 april hoorde ik dat ik voor de tweede keer was hervallen! Aangezien ik nog niet chemoresistent ben, kon ik terug beginnen met een chemobehandeling, wel met een andere combinatie. Carboplatine blijft, maar Taxol wordt vervangen door Gemcitabine. Op 18 april kreeg ik mijn eerste kuur en op 10 mei hoop ik mijn tweede kuur te starten. Tussen elke kuur liggen deze keer 3 weken. Ik hoef dus niet wekelijks naar het ziekenhuis. Het is de bedoeling dat ik voorlopig 3 kuren onderga en daarna volgt er een CT-scan om te zien of deze combinatie aanslaat. Zo ja, dan krijg ik nog 3 kuren. Ik hoorde nog niet hoe de behandeling daarna verder gaat. Daarmee ben ik in een nieuwe episode van mijn avontuur verzeild.

TUIN

Mijn tuin is, dankzij de inzet van mijn jongste zus, veel kleurrijker dan vorig jaar in de lente.

WONING

BINNEN: Mijn jongste schoonbroer (zwager) zette de vakjeskast in elkaar boven en hielp met het ophangen van kaders, beneden en boven. Het ziet er hier nu weer al heel wat huiselijker uit.

BUITEN: zijn ze begonnen met het isoleren van de voorgevel, die ook een fris kleurtje zal krijgen. Achter wordt het dak van de keuken, de gang en het toilet ook geïsoleerd. De lichtkoepel krijgt dubbele beglazing.

BOEK

Op aanraden van mijn zus Marlies, die bezig is met een boek over mijn extra leven van vorig jaar, ben ik begonnen met een eigen boek over de periode van en na mijn diagnose in 2017, op basis van mijn Avonturenmails die ik regelmatig rondstuurde naar mijn vrienden en (schoon)familie.

Ik heb een Nederlandse schrijfcoach kunnen inkopen en met haar tips en redactiewerk tilt ze mijn tekst op een hoger niveau.

Het schrijven aan dit boek is een goed korte termijndoel en een fijne afleiding. Aangezien Marlies bij alle belangrijke gesprekken met dokters en profs aanwezig was en het best op de hoogte is van mijn ziekte, is zij voor mij onontbeerlijk. Ze bevraagt me over mijn ervaringen in die periode, waardoor er herinneringen naar boven komen waarvan ik dan weer anekdotes kan maken. Het is intensief werk voor ons allebei, maar het doet ons deugd alles nog eens weer te beleven uit de eerste kankerperiode. Ik hoop van harte dat ik door deze chemobehandeling geen watten in mijn hoofd zal krijgen, zodat we gestaag kunnen doorwerken aan het realiseren van mijn boek.

CONTACTEN

Weer kon ik genieten van contacten met familie en vrienden dankzij de hulp van mijn zussen. Ook twee van mijn broers en hun vrouwen, zag ik regelmatig. De meeste weekends kon ik mijn nichtje Deborah mee helpen verzorgen en verwennen. We vinden dat bijzonder fijn.