Hier ben ik weer om met jullie te delen welke weg ik ga.
Intussen ben ik 69 jaar en heb ik vijf jaar extra leven gekregen, waar ik God heel dankbaar voor ben. Drie van de vijf jaren zat ik met een forse uitputtingsdepressie en dat was niet eenvoudig. Nu ben ik veel beter.
Neh.8:10
“Wees niet bedroefd, want de vreugde die de Heer geeft, is uw kracht!”
Ik merk een diepe blijdschap in mijn hart en dat maakt dat ik deze weg in vrede kan gaan. Stap voor stap. Ik ben veilig in Gods hand.
2 maart l.l. ging ik naar mijn halfjaarlijkse controle i.v.m. de ovariumkanker (eierstok-) waarvan ik begin maart 2017 de diagnose kreeg. Meer dan 4 jaar heb ik geen last gehad van de kanker en mijn tumormarker was steeds prima. Nu ging ik naar de controle in de veronderstelling dat ze daar zouden zeggen dat mijn port a cath (PAC) eruit gehaald kon worden en dat het voldoende was als ik elk jaar slechts één keer op controle kwam.
De uitslag was anders. De tumormarker was gestegen en ze wilden toch weten wat de oorzaak daarvan was. Dus er werd een afspraak gemaakt voor een whole body MRI-scan.
Op 18 maart kreeg ik de uitslag: de kanker is weer actief geworden en uitgezaaid over verschillende organen en enkele lymfeklieren. Op dit moment kan er niet geopereerd worden en dus moet ik zo gauw mogelijk met chemo starten. Ze hadden gekozen voor dezelfde chemo van vorige keer, omdat die de kanker zo goed had kunnen bestrijden.
Sinds woensdag 23 maart ben ik met de behandeling begonnen. Ik start met 9 behandelingen en daarna komt er weer een MRI om te kijken wat de stand van zaken is.