Donderdag 16 november kreeg ik dan een echo van de onderbuik.

Mijn vriendin W. zette me af voor de hoofdingang van Gasthuisberg.

In de wachtzaal las ik in Lucas, hoofdstuk 2 en bij vers 3 viel me het volgende op: ‘EN ZIJ GINGEN SAMEN OP REIS’. Ik dacht: dus toch! Toen werd ik binnen geroepen voor de echo.

Er bleek nog steeds een collectie zichtbaar te zijn (cyste? abces?) van ongeveer 2 cm. Ze weten niet wat de oorzaak daarvan is.

De radioloog zou de foto’s direct verwerken en doorsturen naar de dagzaal en daar zou ik de uitslag horen na 15 uur.
Ik at een broodje en praatte een tijdje met een vriendin die in Gasthuisberg werkt en zij vergezelde me op tijd naar het oncologisch dagcentrum. Ik kreeg een relax toegewezen en er werd bijna onmiddellijk bloed genomen. De gynaecloog/oncoloog kwam kijken hoe het de voorbije weken gegaan was na mijn eerste kuur Avastin (maar ze tellen door dus dat was 7 en donderdag kwam ik voor kuur 8. Ze zei dat er een dokter zou komen van de abdominale heelkunde en dat ik op haar advies af moest gaan, want zij – op het dagcentrum – zijn niet gespecialiseerd in darmen. Die dokter kwam en stelde zich voor als ‘de buikdokter’. Grappig 😉 Ze zei heel duidelijk dat er geen reden was om NIET op reis te gaan naar Chili. De oorzaak van het abces zouden ze begin 2018 verder uitzoeken en er zou een coloscopie gepland worden. Operatie of punctie kwamen voor mij niet in aanmerking omdat ik behandeld word met Avastin.

Later kwam de gynaecoloog/oncoloog terug en drukte me op het hart vooral een ziekenhuis te bezoeken als ik meer pijn zou krijgen of hoge koorts zou maken. Ze benadrukte dat ik op eigen verantwoordelijkheid op reis ga, maar dat begrijp ik wel.

Het was dus een bewogen namiddag. Gelukkig kon ik alle vragen en emoties delen met mijn vriendin W. die rond 15 uur terug was gekomen en erbij bleef toen de dokters kwamen. Ik ben daar zo dankbaar voor want ik kan makkelijk iets verkeerd verstaan: of door spanning of door mijn slechthorendheid.

Rond 18:30 bracht ze me thuis en kon ik het feit tot me door laten dringen:

IK GA OP REIS
IK GA NAAR CHILI
ER MOET DUS HAAST GEMAAKT WORDEN MET INPAKKEN.

Ik ben benieuwd en ook een beetje verward door alles wat ik hoorde. Het lijkt erop dat ik een oranje licht kreeg; duidelijk niet rood, maar ook niet volop groen. Ik ga op eigen verantwoording! Onder leiding van de Heer.